TOP 10 najpiękniejszych miejsc Europy

Park Narodowy Jezior Plitwickich, który znajduje się w środkowej części Chorwacji, regularnie ląduje w rankingach najpiękniejszych miejsc Starego Kontynentu. Jego atrakcją jest kompleks 16 jezior – Górnych i Dolnych – połączonych ze sobą licznymi (ponad 90) wodospadami. Jezior Górnych jest 12, wśród nich największy zbiornik tym kompleksie – jezioro Kozjak mające powierzchnię 80 ha i głębokość niemal 50 m, po którym odbywają się rejsy statkiem. Pozostałe 4 zbiorniki to Jeziora Dolne malowniczo otoczone klifami. Tu także znajduje się imponujący 78-metrowy Wielki Wodospad, jedna z największych atrakcji tego obszaru.

Jeziora o przepięknej turkusowej barwie podziwiać można przemierzając liczne szlaki (pieszo i przy pomocy kolejki), jakie stworzono dla turystów. Czeka tu zresztą na nich dużo więcej atrakcji i zapierających dech widoków, by wspomnieć o jaskiniach czy bujnej roślinności (w tym wielu gatunkach endemicznych) i bogatej faunie.

To malowniczy archipelag o długości 112 km znajdujący się w północno-środkowej części Norwegii. Tworzą go strome, wysokie na kilkaset metrów skały pochodzenia wulkanicznego i metamorficznego mające ponoć 3 mld lat. Najwyższe wzniesienie – Higravstinden – liczy 1146 m n.p.m. Główną wyspą w archipelagu jest Austvågøy. Znajduje się na niej największa osada i port Lofotów – Svolvær. To dobra baza wypadowa do wycieczek po archipelagu. Można go przemierzyć samochodem, motocyklem lub rowerem. Wyspy są ze sobą połączone drogą.

Sporo turystów przyjeżdża na Lofoty, by wędrować po wzniesieniach i podziwiać z ich szczytów widoki na okolicę. Majestatyczne wyspy wyłaniające się z wody, oblepione u podnóży charakterystycznymi czerwonymi domkami, najpiękniej wyglądają kiedy ogląda się je ze szczytu Linken. Wybrać się tu warto zarówno latem, jak i zimą, kiedy okrywa je śnieżny puch.

Wycieczka na Lofoty to nie tylko doznania estetyczne, również lekcja historii. Tradycyjnym źródłem utrzymania mieszkańców tego zakątka Norwegii jest połów dorszy. Na archipelagu działa kilka muzeów poświęconych rybołówstwu. Jedno z nich znajduje się w osadzie o najkrótszej nazwie na świecie: Å. Działa tu skansen rybacki i Muzeum Dorsza.

Kraina historyczna rozciągająca się w środkowo-zachodniej części Francji, wokół Loary i jej dopływów. O atrakcyjności tego miejsca, nazywanego "Ogrodami Francji" przesądza fakt, że na przestrzeni około 250 km znajduje się ponad 300 zamków, pałaców, rezydencji, willi z czasów średniowiecza, renesansu i oświecenia. Część z nich pozostaje w rękach prywatnych, ale sporo jest udostępniona turystom do zwiedzania. Kiedy ogląda się te architektoniczne perełki malowniczo w komponowane w krajobraz, można się poczuć jak w bajce. Każda budowla to jedyne w swoim rodzaju dzieło sztuki, niektóre otoczone są dodatkowo przepięknymi ogrodami, bogato przystrojonymi rzeźbami, co jeszcze potęguje skojarzenia ze światem baśni.

Za najpiękniejsze obiekty w Dolinie Loary uznawane są Chenonceau, Villandry, Chambord oraz Amboise. Warto jednak zobaczyć ich więcej, by nacieszyć oczy fantastycznymi widokami. Szlaki turystyczne wiodą przez niezwykle urokliwe wsie i miasteczka, w których z powodzeniem można też zasmakować Francji. Dolina Loary to trzeci pod względem wielkości producent win w kraju i znany producent serów. Aby w pełni poczuć klimat Doliny obowiązkowo trzeba spróbować lokalnych specjałów.

To wzniesienie w formie stożka, z usytuowanymi u jego stóp wodospadami, które znajduje się w miejscowości Grundarfjörður w zachodniej części Islandii. Mimo swoich niewielkich rozmiarów – ma zaledwie 463 m n.p.m. – góra jest nazywana jedną z najpiękniejszych na świecie. W Islandii jest uważana za symbol kraju. W przeszłości pełniła ważną funkcję dla przebywających na morzu żeglarzy i podróżników, będąc ich punktem orientacyjnym. W ostatnich latach o Kirkjufell upomnieli się filmowcy, obsadzając ją m.in. w kultowym serialu "Gra o tron".

Wzniesienie zachwyca o każdej porze roku. Pięknie prezentuje się zwłaszcza kiedy za punkt obserwacyjny przyjmie się wodospady (to tu powstaje najwięcej ujęć Kirkjufell). Można też zrobić trekking na szczyt góry. Roztaczają się z niego piękne widoki. To jednak wyprawa dla dobrze przygotowanych górołazów.

To najstarszy w Polsce park narodowy i jeden z najstarszych w Europie. Park chroni ostatni na kontynencie fragment lasu pierwotnego, jest też strażnikiem największej na świecie populacji żubra żyjącego na wolności. Kto choć raz odwiedził ten park narodowy wie, że to miejsce magiczne. Spokój jakie tam panuje sprzyjają wyciszeniu i oderwaniu od codziennych trosk. Nie może być zresztą inaczej, skoro natura serwuje turyście pasjonujące widoki: zróżnicowany krajobraz tworzy mozaika najróżniejszych gatunków roślin, grzybów i drzew, które w zależności od pory roku mienią się innymi kolorami. Wiele z nich to okazy wiekowe. Krajobraz urozmaicają mieszkańcy Parku: zwierzęta, ptaki, owady i wielobarwne motyle.

Sieć szlaków pieszych, rowerowych pozwala turystom poznać atrakcje Parku, w tym zajrzeć do jego najmłodszej i najstarszej części (tę druga można zwiedzać tylko z przewodnikiem) i odwiedzić ostoje żubrów oraz Rezerwat Pokazowy Żubrów. Na obszarze Parku znajduje się też Muzeum Przyrodniczo-Leśne, które przybliża historię puszczy.

Kilkusetmetrowe masywy skalne z piaskowca i zlepieńca znajdujące się w środkowej Grecji to jedno z najchętniej odwiedzanych przez turystów miejsc w tym kraju. Do dziś nie udało się ustalić jak dokładnie powstały te niesamowite formacje skalne. Wiadomo jednak, że do znajdujących się tu jaskiń w X w. zaczęli przybywać mnisi chcący żyć w izolacji. Z czasem, kiedy tereny Grecji były coraz częściej najeżdżane przez Turków, zaszła potrzeba zapewnienia zakonnikom lepszego schronienia. Tym sposobem na majestatycznych skałach zbudowano na przełomie XIV – XVI w. 24 klasztory, które obecnie stanowią główny cel wypraw turystów. Do dnia dzisiejszego zachowało się 6 klasztorów, w których wciąż toczy się życie zakonne.

Najstarszym i największym klasztorem jest Klasztor Przemienienia Pańskiego zwany też Wielkim Meteorem. Wiodą do niego 192 schody. W budynku podziwiać można m.in. XVI-wieczne freski oraz muzeum ikon zawierające np. przedstawienia świętych, ale i diabłów, także stare księgi zakonne.

Znajdujące się w zachodniej części Irlandii Klify Moheru to bez wątpienia jeden z symboli i najbardziej znana atrakcja przyrodnicza tego kraju. Zbudowane z wapieni i piaskowców skały rozciągają się na długość 14 km wzdłuż wybrzeża Oceanu Atlantyckiego. W najwyższym punkcie osiągają wysokość 214 m.

Na ich szczycie w XIX w. postawiono wieżę obserwacyjną - O’Briens Tower – z której dziś można podziwiać nieziemskie widoki, ale i poznać historię regionu w znajdującym się tam muzeum. Klify to propozycja dla amatorów długich spacerów. Trzeba jednak bardzo uważać na silne wiatry, które są nieodłącznym elementem tutejszego krajobrazu.

Siedem Jezior Rilskich zlokalizowanych w zachodniej części Bułgarii jest często porównywanych z Doliną Pięciu Stawów. To całkiem dobre porównanie, zważywszy na to że bułgarski cud natury, podobnie jak polski, znajduje się w wysokich górach. Jeziora Rilskie znajdują się w kotlinie masywu gór Riła, w zachodniej części kraju. Łza, Oko, Nerka, Bliźniak, Botaniczne, Rybie i Dolne – bo takie mają nazwy - leżą na wysokości od 2100 m do 2500 m n.p.m. i są ze sobą połączone strumieniami i wodospadami.

Jezioro Rybie jest najpłytszym zbiornikiem spośród wszystkich, zaś Oko – najgłębszym. Turyści chętnie odwiedzają te okolice, by na własne oczy zobaczyć zbiorniki wodne malowniczo wkomponowane w surowy górski krajobraz. Spacer do Jezior to w rzeczywistości kilkugodzinna wyprawa górskimi duktami. Trudy wycieczki wynagradzają przepiękne krajobrazy – na jeziora i okolice. Najlepiej odbyć ją w miesiącach letnich, między lipcem a wrześniem. W pozostałych miesiącach roku okolica może być pokryta warstwą śniegu i lodu.

To region w północno-zachodnich Włoszech nad Morzem Ligurijskim, ze stolicą w Genui. Jest popularną destynacją wypoczynkową wśród turystów, którzy cenią ją m.in. za bogatą ofertę atrakcji dla podróżujących rodzin. Odwiedzających przyciągają tam przepiękne plaże i widoki. Najurokliwszym zakątkiem Ligurii jest bez wątpienia Cinque Terre – fragment riwiery położony między Levanto a Montenero ze znajdującymi się tam pięcioma miasteczkami: Monterosso, Vernazza, Corniglia, Manarola i Riomaggiore. Tytuł wcale nie jest na wyrost. Potwierdził to komitet UNESCO, który w 1997 r. wpisał Cinque Terre razem z Portovenere i wyspami Palmaria, Tino i Tinetto na Listę UNESCO, przyznając, że obszar stanowi "krajobraz kulturowy o znaczących walorach panoramicznych i kulturalnych, a plany i lokalizacja miejscowości w otaczającym je krajobrazie wyznaczają etapy ciągłości osadniczej w tym regionie na przestrzeni ostatniego tysiąclecia".

Przemierzając terytorium Cinque Terre trudno nie przyznać racji komitetowi UNESCO. Wielobarwne nadmorskie miasteczka – tzw. Pięć Krain – które kaskadowo wrzynają się w górski krajobraz, na długo pozostają w pamięci.

Dziewięć wulkanicznych wysp leżących na Atlantyku jest często nazywanych europejskimi Hawajami. To nawiązanie do występującego tam ukształtowania terenu i warunków klimatycznych. Podległy Portugalii obszar opiera się masowej turystyce, co pozwala odwiedzającym cieszyć się przepięknymi widokami, sprzyja też wyciszeniu i byciu blisko natury. Ta stworzyła na Azorach wspaniałe dzieło.

Krajobraz wypełniają wysokie klify, wodospady, uśpione wulkany, gorące źródła, jeziora w kraterach wulkanów i urokliwe miasteczka. Są też jedyne w Europie pola herbaciane i jedyna na kontynencie plantacja ananasów. Wszystko to występuje w otoczeniu zieleni, która przyjmuje tu najróżniejsze odcienie. Najbardziej zieloną z wysp jest São Miguel – największa wyspa Azorów i całej Portugalii. Warto ją odwiedzić, by poznać tajniki hodowli herbaty, skosztować potraw na bazie ananasa, zrelaksować się w licznie występujących gorących źródłach (a przy jedynym z nich zobaczyć wspaniałą kolekcję kamelii) lub poleżeć na plaży o nietypowym czarnym kolorze.