Machu Picchu – tajemnicze miasto Inków
Interesują Cię nieodkryte tereny pełne dawnych sekretów? Podróż do Ameryki Południowej jest Twoim marzeniem? Jeśli dwa razy odpowiedziałeś TAK, to z pewnością na Twojej podróżniczej bucket list znajduje się Machu Picchu – najbardziej tajemnicze miasto świata. Poznaj jego historię, przygotuj się na wyprawę od strony praktycznej i zainspiruj się do tej niezwykłej podróży dzięki nam!
Gdzie się znajduje Machu Picchu?
Machu Picchu to ruiny starożytnego miasta Inków, najbardziej znane miejsce w Peru i jeden z siedmiu nowych cudów świata od 2007 r. Położone jest ok. 112 km od Cuzco i ukryte wysoko w Andach na wysokości 2090 –2400 m n.p.m., na przełęczy między Huayna Picchu a Machu Picchu w paśmie górskim Cordillera de Vilcabamba. Na dole otoczone jest z trzech stron meandrującą rzeką Urubamba.
Historia Machu Picchu
Machu Picchu zyskało miano najbardziej tajemniczego miasta świata. Wszystko dlatego, że nie ma zbyt wielu jednoznacznych faktów na jego temat. Według dokumentów spisanych przez hiszpańskich konkwistadorów Machu Picchu zostało zbudowane po 1440 r. lub po 1450 r., w każdym razie – w XV wieku (nie jest znana dokładna data, ponieważ konkwistadorzy nigdy go nie znaleźli). Miasto zostało opuszczone ok. 100 lat później i do dziś oficjalny powód nagłego wysiedlenia mieszkańców nie jest znany. Machu Picchu władał Pachacuti, dziewiąty z kolei król Inków. Za jego panowania miasto pełniło funkcję centrum kulturalnego, gospodarczego i obronnego. Było zamieszkiwane przez kapłanów i ludzi w głównej mierze służących Pachacutiemu. Mieszkańcy trudnili się rzemiosłem i rolnictwem. Rośliny i zboża uprawiano na setkach tarasów, o których nieco więcej piszemy w 3. punkcie.
Nazwa miasta jest połączeniem słowa machu (stary) z języka keczua i słowa pico (szczyt) z hiszpańskiego. Tłumaczenie brzmi więc stary szczyt.
Machu Picchu zostało odkryte dopiero w 1911 r. przez Hirama Binghama, amerykańskiego naukowca i historyka studiów południowoamerykańskich na uniwersytecie Yale. Po raz pierwszy zainteresował się starożytnymi ruinami podczas podróży do Chile w 1908 r. Po powrocie Bingham przekonał Uniwersytet Yale do zorganizowania wyprawy w celu zbadania nieodkrytych rejonów w pobliżu Cusco.
Mówi się, że Hiram Bingham jest drugim Krzysztofem Kolumbem. Wszystko dlatego, że odkrył Machu Picchu zupełnie przez przypadek. Jego celem były bowiem ostatnie stolice Inków: Vitcos i Vilcabambę. Po kilkudniowej wędrówce, 24 lipca 1911 r., odkrywca wraz ze swoimi towarzyszami dotarli do pozostałości najbardziej tajemniczego miasta na świecie.
Istnieje pogląd, według którego powodem nagłego zniknięcia mieszkańców Machu Picchu jest epidemia ospy przywiezionej przez europejskich podróżników. Sytuacja miała mieć miejsce jeszcze pojawieniem się hiszpańskich konkwistadorów, stąd nie wiadomo, czy jest prawdziwa.
Jak wygląda Machu Picchu?
Miasto było podzielone w różnorodny sposób. Pierwszym sposobem było rozdzielenie na część miejską i wiejską. W tej pierwszej znajdowała się siedziba władcy i domy mieszkalne. Z kolei część wiejska mieściła pola uprawne z systemem nawadniającym. Kolejny sposób na podział to wyznaczenie partii niższej i wyższej. Niższe partie służyły jako części mieszkalne. Wyższe partie Machu Picchu zarezerwowane były dla kapłanów. Tam też znajdowało się obserwatorium, Słoneczna Wieża czy Świątynia Trzech Okien. To wszystko służyło kultowi Słońca, które dla Inków było największym bóstwem. Jednym z najciekawszych elementów architektonicznych są schody liczące 1200 stopni, które rozdzielały partie niższe i wyższe oraz umożliwiały przemieszczanie się miedzy nimi. Na zboczach gór otaczających miasto znajdowały się tarasy uprawne o szerokości od 2 do 4 metrów rozdzielone pionowymi, kamiennymi ścianami.
Oto, jak Hiram Bingham, odkrywca Machu Picchu, opisał miasto po jego pierwszym zobaczeniu: Nagle znalazłem się twarzą w twarz ze ścianami zrujnowanych domów zbudowanych z najlepszej jakości inkaskich kamieni. Ruiny były porośnięte drzewami, gąszczem pnączy i plątaniną winorośli oraz pokryte mchem, ale białe granitowe ściany były starannie wycięte i doskonale dopasowane do siebie, a cała scena zaparła mi dech w piersiach.
Jak przygotować się do zwiedzania Machu Picchu?
Aby zapewnić sobie komfort zwiedzania i mieć wspaniałe wspomnienia z podróży, pamiętaj o następujących rzeczach:
Aby wejść do Machu Picchu, konieczny będzie bilet imienny z wyznaczoną godziną wstępu oraz oryginał paszportu.
Aby móc wejść z dodatkowym sprzętem fotograficznym (np. statywem lub selfie stickiem) lub trekkingowym (np. kije czy wielki plecak podróżny) na teren miasta, potrzebne jest wcześniej specjalne pozwolenie pisemne, za które należy zapłacić.
Na terenie Machu Picchu nie ma WC. Jedyna toaleta znajduje się poza bramami miasta i jest płatna. Przygotuj się również na sporą kolejkę!
Na miejscu nie można również kupić żadnych napojów ani jedzenia, więc zabierz je ze sobą.
Obecnymi mieszkańcami Machu Picchu są meszki, których ugryzienie może wywołać alergię. Z tego względu ubierz się w długi rękaw i nogawki, a dodatkowo zastosuj spray na owady.
Koniecznie pamiętaj o ochronie przeciwsłonecznej (krem z filtrem, nakrycie głowy, okulary) i odwrotnie – przeciwdeszczowej (peleryna, ochraniacz na plecak).
Miej również na uwadze, że ruiny znajdują się na sporej wysokości (2000-3000 m n.p.m.). Jeśli chorowałeś już kiedyś na chorobę wysokościową przy takich szczytach, weź wcześniej odpowiedni lek (możesz kupić go w aptece w Peru).
Kiedy najlepiej zwiedzać miasto Inków?
Najlepiej jest wybrać się do Peru przed albo po porze deszczowej. Rekomendujemy więc miesiące od maja do października, kiedy występuje pora sucha. Wówczas możesz liczyć na słońce, wysoką temperaturę i suche powietrze. To idealny czas na trekking i zwiedzanie ruin miasta Inków.
Pora sucha to okres, kiedy najwięcej turystów z całego świata decyduje się odwiedzić Machu Picchu. Spodziewaj się zatem tłumów oraz wyższych cen noclegów i biletów (lotniczych, komunikacji miejskiej, wstępu do miasta).
