Lanzarote atrakcje. Co zobaczyć na Lanzarote?

Lanzarote leży na Oceanie Atlantyckim, 125 km od wybrzeży Maroka, i jest najdalej wysuniętą na północ i wschód wyspą w archipelagu Wysp Kanaryjskich należących do Hiszpanii. Turystów przyciągają tu m.in. dobra pogoda, która sprzyja słonecznym kąpielom i wypoczynkowi nad wodą. Podobnie jak na pozostałych wyspach archipelagu, na Lanzarote można wypoczywać przez cały rok, bowiem temperatura oscyluje wokół 14 (zimą) – 29 (latem) st. C., deszcz pada sporadycznie i tylko w porze jesienno-zimowej.

Tym co odróżnia Lanzarote od innych wysp archipelagu jest jej oryginalny krajobraz. Ukształtowały go liczne erupcje, do których dochodziło tu w przeszłości. Dość wspomnieć, że na obszarze wyspy znajduje się około 300 wulkanów, z których część wciąż jest czynna (z tego względu Lanzarote otrzymała zresztą przydomek "wyspy wulkanów") i niemal cała powierzchnia wyspy została utworzona przez lawę wulkaniczną. Ten surowy, niemal pozbawiony roślinności krajobraz ma w sobie coś magicznego, kojącego, jednocześnie wzbudzającego respekt, coś co sprawia, że można nań patrzeć godzinami. Najlepiej robić to w największej atrakcji przyrodniczej wyspy: Parku Narodowym Timanfaya. Miejsce to "dokumentuje" ostatnią erupcję do jakiej doszło na obszarze wyspy w XVIII w. Zostały po niej liczne wielobarwne kratery i strumienie zastygłej lawy tworzące dziś niebywałe formacje skalne. Aby podziwiać atrakcje Parku najlepiej przemierzyć np. autobusem lub na grzbiecie wielbłąda 14-kilometrową Trasę Wulkanów. Widoki Parku wypełnionego kraterami, jaskiniami i ścianami uformowanymi z lawy na długo pozostają w pamięci!

Do Parku Narodowego Timanfaya nie da się dojechać transportem publicznym. Trzeba wynająć samochód lub skorzystać z wycieczki fakultatywnej.

Nieopodal tego wyjątkowego Parku, w miejscowości El Golfo, znajduje się inny cud przyrody: Zielone Jezioro (Charco de Los Clicos) powstałe w wyniku erupcji wulkanu El Golfo w XVIII w. Zlokalizowany około 100 m od morskiego brzegu zbiornik powstał w kraterze wulkanicznym i wyróżnia się oryginalną zieloną barwą. To efekt działalności alg morskich żyjących w jeziorze. Intensywny zielony kolor ciekawie kontrastuje z błękitem oceanu i szarością otaczających go skał.

W pobliżu miejscowości Haria na północy wyspy również można podziwiać pozostałości po aktywności wulkanów. Znajduje się tam zachwycająca wielobarwna jaskinia los Verdes. Jej powstanie ma związek z wybuchem wulkanu Monte Corona około 3000 –5000 r. p.n.e. Lawa wypływająca z wulkanu utworzyła jeden z najdłuższych tuneli polawowych na świecie zwany Atlantydą. Większa część około 6-kilometrowego tunelu biegnie pod ziemią, niewielki kawałek znajduje się pod wodą. Tunel składa się z kilkunastu jaskiń, wyżłobień. Jaskinia los Verdes jest jedną z dwóch, które zostały udostępnione turystom. 2-kilometrowy spacer po jaskini to wymagająca wędrówka po labiryncie korytarzy i ciemnych zaułków. Trudy wyprawy wynagradzają jednak przepiękne widoki. Zwiedzanie odbywa się z przewodnikiem, który opowiada o kulisach powstania tego niezwykłego miejsca.

O drugiej z jaskiń: Jameos del Agua śmiało można powiedzieć, że to dzieło natury i człowieka. Jej atrakcją jest krystalicznie czyste podziemne jeziorko, w którym żyje charakterystyczny dla tego miejsca gatunek ślepych krabów albinosów. Jest też Muzeum Wulkanologii przybliżające geologiczne bogactwo wyspy, a także... sala koncertowa – jedyna na świecie wyrzeźbiona w wulkanicznej grocie. Audytorium może pomieścić około 600 osób. Odbywają się w niej różne wydarzenia kulturalne.

Punkt widokowy na malutką wyspę La Graciosa mieści się na północy wyspy na terenie dawnego wojskowego punktu obserwacyjnego. Wyspa La Graciosa ma 27 km kwadratowych i jest oddalona tylko 2 km od Lanzarote. Nie posiada dróg asfaltowych i jest to ósma Wyspa Kanaryjska. To najmniejsza wyspa z zamieszkałych. Na terenie punktu widokowego mieści się restauracja, w której można się napić lub zjeść i podziwiać wspaniały widok.

Budynek Mirador del Rio został doskonale wkomponowany w otaczający krajobraz, aby harmonijnie współgrać z naturalnym środowiskiem. Jego projektantem był znany artysta, César Manrique.

Polecamy to miejsce również z tego powodu, że aby się tam dostać, trzeba przejechać przez zieloną część Lanzarote. Północna część wyspy bardzo różni się od tej południowej. Krajobraz bardzo się zmienia. Małe wioski i miasteczka również są urocze i pełne lokalnego uroku, zapewniając podróżnikom niezapomniane wrażenia oraz możliwość skosztowania kanaryjskiej kuchni.

Turyści chętnie wykorzystują znakomitą aurę, by spędzać czas na licznych plażach na wyspie. W rankingach najlepszych miejsc do słonecznych kąpieli wysokie miejsca zajmuje plaża Papagayo. To niewielka plaża położona w pobliżu popularnego kurortu Playa Blanca, w zatoczce z jasnym piaskiem. Otacza ją ocean w kolorze szmaragdu, a od strony lądu – przepiękne klify. Brak wiatrów w tych okolicach powoduje, że woda jest tu bardzo spokojna, co czyni ją idealnym miejscem dla nurków, miłośników snorkelingu oraz dzieci. Plaża ta, razem z czterema innymi: Playa del Pozo, Playa Muyeres, Caleta de Congrio oraz Playa Puerto Muelas, leży na terenie Obszaru Chronionego Los Ajaches. W okolicach miasteczka Playa Blanca warto odwiedzić jeszcze jedno ciekawe miejsce do plażowania: baseny naturalne Los Charcones.

Również na południu wyspy znajduje się plaża Grande. To długa (ponad 1 km długości), szeroka plaża z piaskiem w kolorze złota, do której przylega kurort wypoczynkowy Puerto del Carmen. W ciągu dnia i w nocy odwiedza ją wielu turystów. Niewątpliwie mają tu znakomite warunki do wypoczynku i relaksu. Plażę od miasteczka oddziela promenada, przy której zlokalizowane są liczne punkty gastronomiczne, sklepiki i kluby nocne. Podobne warunki panują na znajdującej się we wschodniej części wyspy, w obrębie turystycznego miasteczka Costa Teguise, na plaży Las Cucharas. Miejsce to sąsiaduje z ogrodami i promenadą, na której są sklepy i restauracje, jest więc gwarno i dużo się dzieje. Las Cucharas polecane jest zwłaszcza miłośnikom sportów wodnych, na których czeka tu szeroki wachlarz rozrywek: wypożyczalnie sprzętu i szkółki. Północna część plaży, ze spokojnymi wodami, spodoba się rodzinom.

W północnej części wyspy na uwagę zasługuje plaża La Cantería. To miejsce, w którym turysta znajdzie spokój i wyciszenie. Sąsiadująca z wioską rybacką i portem Órzola plaża przyciąga złotym piaskiem, turkusową wodą i przepięknymi widokami. Ponoć stąd najlepiej obserwować niewielką, urokliwą wysepkę zwaną "młodszą siostrą Lanzarote" – La Graciosę. Z uwagi na znakomite warunki do aktywnego wypoczynku plaża ta polecana jest surferom.

Amatorom sportów wodnych nie można nie zarekomendować dzikiej kilkumetrowej plaży Famara w zachodniej części Lanzarote. Silne wiatry i wysokie fale są jej najlepszą wizytówką. To też idealne miejsce na romantyczne spacery. Górujący nad plażą klif, który odbija się w morskiej wodzie, tworzy wspaniałą scenerię dla takich aktywności.

W surowym, prawie pozbawionym roślinności krajobrazie Lanzarote, toczy się codzienne życie mieszkańców. Jeden z nich, artysta César Manrique żyjący w XX w., zadbał o to, by nadać wyspie jeszcze bardziej niepowtarzalny wygląd. Za jego sprawą na Lanzarote dominuje niska zabudowa, domy zaś barwi się na biało, zostawiając niebieskie lub zielone okiennice, ogrodzenia i drzwi. Dzięki temu architektura miast i miasteczek dobrze współgra z otoczeniem, przez co wyspie udało się zachować swój niepowtarzalny charakter.

Manrique miał wpływ nie tylko na wygląd zabudowy wyspy, również jej przyrody. Za życia stworzył wiele projektów łączących sztukę z naturą, w tym wspomnianą wcześniej Trasę Wulkanów oraz salę koncertową w Jameos del Agua. Według jego pomysłu powstał też punkt widokowy Mirador del Rion, tj. bazaltowy budynek znajdujący się na klifie Famara, ciekawie wkomponowany w znajdujące się tam formacje skalne. Z punktu widokowego rozpościerają się fantastyczne widoki m.in. na wspomnianą już wysepkę La Graciosę. Kolejnym projektem, w który zaangażował się artysta jest ogród kaktusów — Jardín de Cactus zlokalizowany w miejscowości Guatiza. Ogród powstał w starym kamieniołomie, na tarasach ze skał wulkanicznych. Tworzy go około 4,5 tysiąca kaktusów 450 gatunków pochodzących z wyspy, i nie tylko. Spacer po ogrodzie to wyjątkowe przeżycie, rośliny mają bowiem najróżniejsze kształty, kolory i formy. Atrakcją tego miejsca jest też restauracja serwująca najróżniejsze dania z kaktusów. Manrique zaprojektował wreszcie okrągłą restaurację El Diablo przy Parku Timanfaya, która specjalizuje się w daniach z grilla przygotowywanych z użyciem wulkanicznego ciepła.

Więcej o twórczości artysty, który miał niebagatelny wpływ na wyspę, można się dowiedzieć w miejscowości Haría. Tam architekt i rzeźbiarz miał swój dom, z czasem przekształcony w fundację jego imienia. Warto odwiedzić to miejsce, by zobaczyć kolekcję sztuki współczesnej, także sam budynek zaprojektowany przez mistrza, pełen tuneli, przejść i zakamarków.

Dzięki subtropikalnemu klimatowi na wyspie, uprawa aloesu na Lanzarote jest powszechna. Znaczna ilość słonecznych dni i rzadkie opady deszczu sprzyjają roślinom sukulentnym, takim jak aloes, rosnącym na wyspie. Lanzarote słynie z długiej tradycji uprawy aloesu. Dzięki tej roślinie produkuje się wysokiej jakości kosmetyki oraz produkty lecznicze. Na wyspie jest kilka ekologicznych plantacji, które warto odwiedzić. Poza podejrzeniem, jak wygląda uprawa oraz techniki przetwarzania aloesu, będziecie mogli również zakupić bardzo dobre produkty. Jeśli przesadzicie z kąpielami słonecznymi, kosmetyk/żel z dodatkiem aloesu przyjdzie Wam z pomocą.

Kiedy mowa o przyrodniczych atrakcjach Lanzarote nie można nie wspomnieć o białym winie, które jest tam produkowane. To bezsprzecznie najbardziej znany produkt lokalny wyspy. Na wulkanicznym gruncie panują niezwykle trudne warunki do uprawy roślin, jednak mieszkańcy znaleźli sposób, by wyhodować na nim winne grona. Winnice znajdują się w regionie La Geria w środkowej części wyspy. Podczas wizyty na Lanzarote koniecznie trzeba je zobaczyć. To osobliwy widok, nie znajdziemy tu bowiem klasycznych winnych krzewów ustawionych w rzędach. Winiarze sadzą je w charakterystycznych stożkowatych zagłębieniach wykopanych w żużlu wulkanicznym. Na obrzeżach zagłębień ustawiają zaś kamienne murki w kształcie półksiężyca, które mają chronić rośliny przed działaniem wiatru.

Tajniki uprawy winorośli na wyspie można poznać odwiedzając Muzeum Wina działające w jednej z tutejszych winnic. Atrakcją są też degustacje trunków. Chętni mogą się zaopatrzyć w butelkę wulkanicznego wina. To z pewnością oryginalna pamiątka z podróży na wyspę.